"З юбілеем, родная школа!"
<font style="background-color: rgb(255, 255, 255);">31 студзеня наша школа адзначыла 80-гадовы юбілей. Рыхтаваліся да яго ўсёй дружнай сям’ёй. Моцна хваляваліся: ці прыедуць былыя настаўнікі і былыя выпускнікі, ці ўсе артысты будуць гатовы да сустрэчы гасцей…
Атмасфера грандыёзнага свята адчувалася ва ўсім. У вестыбюлі школы, дзе настаўнікі ветліва сустракалі кожнага госця, было ажыўлена: цёплыя поціскі рук і абдымкі, воклічы і гутаркі, кветкі... Вядома, многіх сустрэла ўжо не тая альма-матэр, якую яны пакідалі шмат гадоў назад, а новая, пасля рамонту, які цалкам змяніў яе аблічча, – светлая, цёплая, чыстая.
Госці ідуць адзін за адным. Гаспадары сустракаюць кожнага і праводзяць у залу. Усе шчасліва ўсхваляваныя ў чаканні святочнай праграмы.
І вось усе месцы ў зале запоўнены. На сцэну падымаюцца вядучыя Галіна Ненартовіч і Валянціна Бернацкая і пачынаюць свята песняй “Юбілей школы” , тым самым абвясціўшы яго пачатак.
Вядучыя прадставілі шаноўных гасцей, якія прыехалі на святочнае мерапрыемства. Са словамі падзякі і падарункамі завіталі на юбілей старшыня раённага Савета дэпутатаў Г.Я.Ганевіч, намеснік старшыні райвыканкама А. А. Карповіч, начальнік аддзела адукацыі В.В.Люленка, старшыня раённай арганізацыі Беларускага прафсаюза працаўнікоў асветы і навукі І.Г.Зубель. Кожны з гасцей падчас віншавання адзначыў высокі прафесіяналізм забалацкіх настаўнікаў і ўручыў заслужаныя ўзнагароды настаўнікам і абслугоўваючаму персаналу.
Усіх прысутных вітала на юбілейным вечары дырэктар установы адукацыі Н.І.Юшэвіч, якая падзякавала калектыў за добрасумленную працу, павіншавала з юбілеем і падзялілася планамі на будучае. А гісторыя школы была прадстаўлена ў відэафільме, што, як самая вялікая незгасальная зорка, свеціць над Забалаццю і яе ваколіцамі вось ужо 80 слаўных гадоў. Называліся імёны кіраўнікоў школы, гады іх дырэктарства і асноўнае з таго, што было зроблена ў той перыяд. Гэта – ілюстрацыя і дадатак да сімвалічных слядоў, якія вядуць у школу, і на якіх кароткія звесткі пра ўсіх галоўных настаўнікаў школы-юбіляркі...
Рукамі навучэнцаў і іх бацькоў была падрыхтавана выстава падарункаў да 80-годдзя любімай школы. Павіншаваць школу з юбілеем прыйшлі і нашы суседзі - калектыў Забалацкага філіяла Радунскай ДШМ. а таксама ваеннаслужачыя пагранзаставы "Забалаць".
Заставацца сучаснай, прыгожай і інтэлектуальнай установай адукацыі - з такімі пажаданнямі школе выказаліся і вэтэраны педагагічнай працы, якія пад кіраўніцтвам былога дырэктара Ляха М.М. прайшліся ва ўспамінах па старонках свайго настаўніцкага жыцця.
Шмат прыгожых, шчырых і сардэчных слоў віншавання і падзякі прагучала ў гэты вечар у адрас настаўнікаў і ветэранаў педагагічнай працы ад гасцей і выпускнікоў розных пакаленняў, якія праславілі наш раён і вобласць і сення займаюць высокія пасады. Кожны з прысутных, хто прыйшоў і прыехаў на свята, падрыхтаваў школе свае падарункі.
Госці свята былі ўражаны майстэрствам дзяцей, выпускнікоў і настаўнікаў, што падрыхтавалі цудоўную праграму. У юбілейны вечар у любові да сваёй школы прызнаваліся першакласнікіі, якія чыталі вершы, і будучыя выпускнікі 2020 года, якія радавалі прысутных музыкальными кампазіцыямі. Кожны рыхтаваў тое, на што быў найбольш здольны. Так што нястачы ні ў вакалістах, ні ў танцорах, ні майстрах сцэнічнага жанру зусім не адчувалася. Трэба было бачыць, як танцавалі дзяўчынкі “Кадрыль”, як па-майстэрску выканалі песню "Весачка мая " гурт народнай музыкі "Дударыкі", а вакалісткі В.Буйко, В.Краеўская, Н.Куклінская і Э.Вільчэўская здзівілі гледачоў артыстызмам і мілагучнасцю выканання музычных твораў. Былыя школьнікі, выпускніцы нашай установы адукацыі Юхно В. і Бялко М. цудоўна выканалі песні, якія сталі падарункам для любімай школы і яе педагогаў.
Напрыканцы юбілейнага вечара прагучала фінальная песня "Мы - каманда, мы-сям'я!" ў выкананні педагогаў і працаўнікоў установы адукацыі. А пасля заканчэння святочнай праграмы яшчэ доўга не хацелі разыходзіцца выпускнікі і педагогі, якія дзяліліся сваімі ўспамінамі.
І няхай сабе сцены школы даўно пакінулі першыя выпускнікі, і няхай на іх скронях блішчыць сівізна, на змену ім, колішнім гарэзам, прыйшлі спачатку іх дзеці, а потым — унукі і праўнукі. Гэта бясконцы кругазварот, дзякуючы якому школа жыве, дыхае, хвалюецца, адзначае святы і перамогі і заўсёды застаецца… маладой.
З юбілеем, родная школа!</font>
<font style="background-color: rgb(255, 255, 255);">Фота на сайце Воранаўскай газеты"</font>
